BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ

Bir varmış bir yokmuş…

Yeryüzünde bir yerlerde bir türlü elindekilerin kıymetini bilmeyen insanlar yaşarmış…

Hep bir fazlasını isterlermiş…

Hep bir adım sonrasına plan yaparlarmış…

Hep birileriyle kıyaslarlarmış hayatlarını…

Hep bir şeylere sahip olmaya bağlarlarmış mutluluğu…

Dışarda ararlarmış…

Sonra bir gün…

Bir sabah uyandıklarında her şey ansızın değişivermiş…

Dış dünyayla olan bağlantıları kesilivermiş…

Herkes evine, içine dönmek zorunda kalmış…

Tüm dünyaları kablosuz ağlar olmuş…

Dışarıda aradıkları her şeyi içeride bulmaları için hayat onlara “son bir şans” vermiş…

Özlerine dönmeleri…

Dünyaya ne için geldiklerini anlamaları…

Yataktan her sabah hangi sebep için kalkmaları gerektiğini bulmaları…

Hayata ne gibi bir değer kattıklarını veya katacaklarını fark etmeleri…

Dışarda aradıklarını,

İçerde bulmalarını ümit etmiş…

Onlar bulana kadar da masal bitmeyecekmiş…

Ne dersiniz? Bulabilecekler mi?

Yoksa hep…

Bir varmış…bir yokmuş… mu?